Круціцца маральны компас судовай арт-тэрапіі
Задаволены
Хаця я чуў гэта ад некалькіх людзей, пачынаючы працэс, нягледзячы на жахлівы ўчынак, для мяне гэта першапачаткова не было праблемай. Я працаваў з людзьмі, якія забівалі раней, і з-за яго псіхічнай хваробы я лічыў, што Кевін заслугоўвае надзейнай абароны.
Больш за тое, хаця мне дрэнна гэта прызнаваць, спачатку забойства заставалася некалькі абстрактным. Калі я стаў удзельнічаць у гэтай справе, мая дачка была ўжо падлеткам, і я не мог лёгка ідэнтыфікаваць сябе з ахвярамі гэтай справы. Я быў далёкі ад гэтага. Аднак па меры развіцця справа стала цалкам асабістай; менш акадэмічныя і больш сапраўдны. Чаму?
Таму што, калі я дамаўляўся з камандай абароны пра тое, калі і як мне вылецець і ацэньваць падсуднага, я быў у Перу, забіраючы нядаўна ўсыноўленага, далікатнага 9-месячнага сына. Асабліва складана было ўзгадніць мае абавязкі па даванні паказанняў таму, хто зрабіў гэты агідны ўчынак, і маім новым абавязкам для майго новага сына.
Такім чынам, як я мог бы ўсё ж даць паказанні ў падтрымку? Я гаварыў пра гэта ў прэзентацыі за прэзентацыяй, і скажу тут: Мне было важна спачатку даць зразумець сабе, а потым камандзе абароны, што я не даю паказанняў ні супраць кліента, ні супраць яго; хутчэй, я б сведчыў строга пра мастацтва. І мастацтва выразна паказала, што ў яго была псіхічная хвароба.
Некаторыя бачаць у гэтым семантыку альбо рацыяналізацыю. Я згодны, што гэта было спалучэнне двух. Аднак гэта дазволіла мне прадставіць найлепшы выпадак з захаваннем маёй асабістай недатыкальнасці.
Гэта дазваляла мне спаць па начах.
Гэта прафесійна для мяне было вельмі вялікай справай. На працягу сваёй кар'еры я цвёрда верыў у тое, каб не называць чалавека проста дыягназам альбо хваробай - праблемай, якую я разглядаў у ранейшых публікацыях "Мастацтва за кратамі" і "Стварэнне чагосьці з нічога". Як падкрэсліў Мун (2000), арт-тэрапеўты павінны пярэчыць такой форме дыягнастычнага маркіравання проста таму, што "для чалавека заўсёды больш, чым яго хвароба, а для малюнкаў больш, чым паталагічная сімвалізацыя" (с.62).